ميلاد امام حسن مجتبي عليه السلام بود که پسرم به دنيا آمد
نامش را حسن گذاشتيم
ايام ماه صفر و شهادت آن حضرت بود که حسن در فکه به شهادت رسيد.
سيزده سال بعد هم درست در اواخر ماه صفر،پيکرش پيدا شد.
اصلا زندگي و شهادت اين پسر،خيلي به صاحب نامش شبيه بود
پسرم اخلاق بسيار خوبي داشت.يادم هست يکبار در زماني که دبستان ميرفت توي کوچه بازي ميکرد،يکبار
يکي از نوجوانها سيلي محکمي به گوش پسرم زد،حسن چيزي نگفت و آمد خانه؛ گفتم:چرا جوابش را ندادي؟
تو هم با او برخورد ميکردي،از حالا توسرخور نشي!!
گفت :بابا من خيلي راحت ميتوانستم جوابش را بدهم.اما او بچه ي يتيم بود،گفتم گناه داره،براي همين چيزي نگفتم.
حسن بسيار اهل مطالعه بود.
کم حرف بود و در کارهايش دقت ميکرد.
به قرائت قرآن خيلي توجه داشت.در آن سن کم به ترجمه و تفسيرقرآن توجه داشت.
اميرخوب رو از دوستان صميمي حسن ميگويد:وقتي بيکار ميشديم حسن براي ما از تفسير آيات قرآن ميگفت و من
با تعحب ميگفتم:حسن تو با اين سن کم،اين حرفها رو از کجا ياد گرفتي؟
او لبخند ميزد و ميگفت:
دعاکن اين حرفها رو عمل کنيم دعا کن بنده ي واقعي خدا باشيم
هديه به محضر والاي شهداي نوجوان.اللهم صل علي محمد و آل محمدو عجل فرجهم
کتاب خوب بخوانيم.شيرين تراز عسل!
چهل روايت از قاسم هاي انقلاب،شهداي مظلوم و نوجوان
شبيه کتاب سيزده ساله ها کتاب بخوانيم
درباره این سایت